سکولاریسم سکولاریسم
واژة سكولار «Secular» از «Seculum» ـ به‌معناى قرن و سده ـ گرفته شده است .
در لغت به‌معناي دنيوي، عرفي، زميني و يا آنچه متعلق به دنيا است، اطلاق ميشود.
در انديشة عرفي گرايي، مقولة دولت از دين جدا است و سكولاريسم، الگويي از زندگي و تنظيم مناسبات اجتماعي است که در آن تمشيت امور بر مبناي علم و عقلانيت ابزاري و بدون توجه به آموزههاي وحياني صورت ميگيرد.
سکولاريسم اين داعيه را طرح ميکند كه ميتوان جهان را به‌طور کامل و تنها با استفاده از خود جهان شناخت، اين در حالي است که معتقدين به ايمان ديني بر اين باورند که معنا و ارزش حقيقي زندگي تنها را رجوع به عامل متعالی و فوق مادی است.
درزبان عربى، ازاين واژه به «العلمانيه» تعبير شده است. و گفته شده كه از كلمة عالَم مشتق شده است.
در ارزیابی اندیشه سکولار
1. در انديشه سكولار، اصولاً يا اعتقاد به خداوند وجود ندارد و عملاً الحاد و بيديني حاكم است و يا اگر اعتقاد به خدا وجود دارد در حوزه صرفا فردي قرار دارد .
2. آيين مسيحيت به علت وقوع تحريف و اشتمال بر گزارههايي حاكي از تقسيم كار ميان قيصر و ارباب كليسا، بستر مساعدي براي رشد سكولاريسم به شمار ميرود. در حالي كه انديشه اسلامي به علت جامعيت و مصونيت از تحريف و ايجاد ارتباطي منطقي ميان دنيا و آخرت، اسلام سرزمين مساعدي براي رشد بذر سكولاريسم نيست.