مقاله 99 گونه از قرص های روان گردان اکستاسی,قرص های روان گردان,مقاله روان گردان, اکستاسی
مقاله 99 گونه از قرص های روان گردان اکستاسی
مقاله 99 گونه از قرص های روان گردان اکستاسی
قرصهای ام.دی.ام.آ (MDMA) که با نامهای اکستاسی Ecstasy، اکس X، اکستیسی XTC و …
نیز شناخته میشوند، جزو اصلی گروه مواد مخدر توهمزا و سرخوشیآور به شمار میروند که از
مواد شیمیایی ساخته میشوند.
در سطح خارجی این قرصها اغلب اشکال و حروفی دیده میشوند که به همراه رنگ و ترکیبات
رنگی، شدت و مدت زمان تاثیر و نوع ماده موثر آن را برای مصرف کننده مشخص میکند هر چند
درستی این کدها قابل اطمینان نیست!
علاوه بر بیپروایی در رفتار و گفتار، احساس داشتن قدرت و نیروی فوقالعاده و بروز رفتارهای
هیجانی، یکی از خطرات مصرف اكستاسی از بینبردن قابلیت مهار جنسی در افراد است كه این عامل
بخصوص در اكس پارتی‌ها، بسیار خطرناک بوده و تبعات ناگواری بویژه برای زنان در بر دارد.
اکستاسی را میتوان «جادوی مرگ» در قرن حاضر خواند. تاثیر این قرص نیروزا آنقدرها باقی نمیماند
و وقتی به پایان برسد دیگر از شور و هیجان خبری نیست. آنچه باقی میماند بیقراری، اضطراب،
خستگی و کوفتگی عضلات، بیانگیزگی و بیتفاوتی، افسردگی و احساس بیهودگی است. احساسی که
ممکن است فرد را تا حد مرگ به جنون بکشاند!
تعریف :
قرص های شادی بخشاکس تاسي(ecstasy) يک داروي روان گردان مصنوعي از دسته داروهای
محرک , با دو خاصيت تحريکي شبه آمفتامين و توهم زاي شبه LSD است .نام هاي خياباني اين ماده
XTCقرص شادي ، عشق و آتش فرشته مي باشند . فرمول شيميايي آن متيلن دي اکسی آمفتامين بطور
مخفف MDMA است . اين ماده برای سيستم عصبي سمي بوده و در دوزهاي بالا قادر است درجه
حرارت بدن را خيلي سريع افزايش دهد که منجر به تخريب عضلات ، کليه و سيستم قلبي عروقي
خواهد شد . از اعضاء دیگر خانواده اکستاسي, میتوان آمفتامین و کوکائین را نام برد.
سابقه مصرف :
در جنگ جهانی اول انگلیسی ها این دارو را برای سربازانشون تهیه کردند تا در جنگ احساس شادی
کنند, بعد از جنگ هم یک مدتی مصرف کردند ولی چون دریک سال 15نفرتلف شدند, داروجمع آوری
شد. مجددا درسال 1980 تولید دارو در اروپا شروع شد, و از آن زمان به بعد تولید غیر رسمی این
دارو در بعضی کشور ها ادامه دارد. بطور کلی میتوان گفت مصرف این قبیل دارو از دهه 1980, به
ویژه در مجالس رقص و کلوپ ها افزایش یافته است.
مکانیزم دارو:
تحقيقات انجام شده با استفاده از تصويربرداري مغز در انسانها نشان داده است که MDMA در مغز به
سلولهاي عصبي که با واسطه شيميايي سروتونين عمل مي کنند آسيب مي رساند . واسطه شيميايي
سروتونين نقش مهمي در تنظيم خلق ، پرخاشگري ، فعاليت جنسي ، خواب و حساسيت به درد ايجاد
مي کند.
عوارض دارو :
این داروباعث احساس شدید خوب بودن و افرایش انرژی, بالا رفتن خلق, بیش فعالی (overactivity) ,
پر حرفی, بی خوابی, اضطراب وخشکی دهان و بینی میشود. مردمک ها متسع شده, ضربان قلب و فشار
خون بالا رفته و در دوز های بالا بد کار کردن ریتم قلبی و کاهش فشار خون ممکن است دیده شود.
فعالیت بیش از حد ممکن است باعث از دست رفتن آب بدن شده بالعکس نوشیدن آب فراوان برای جبران
کم آبی میتواند باعث تجمع آب در بدن شود. گاهی بیماران احساس غیر طبیعی دال بر احساس حرکت
حشرات در زیر پوست دارند(formication).
مشکلات مصرف طولانی:
مصرف طولانی مقادیر زیاد این داروها میتواند منجر به اختلال درک و تفکر شود. به ویژه در مورد
آمفتامین ممکن است رفتار های بدبینانه بیمار گونه ای همراه با هذیان های گزند و آسیب , توهمات شنوائی
و بینائی …و گاهی رفتار های تهاجمی ایجاد کند. معمولا این حالت 1-2 هفته پس از قطع دارو رفع
میشود. اما گاه ماه ها طول میکشد.. در برخی از این موارد به جای جنون داروئی اشتباها تشخیص بیماری
جنون حقیقی گذاشته میشود. ممکن است افسردگی نیز به دنبال مصرف طولانی داروهای محرک دیده
شود. ecstasy در صورت مصرف مکرر میتواند به اعصاب بدن که از مغز و نخاع به همه جای بدن
گسترش یافته اند, آسیب جدی و دائمی ایجاد کند.