تحقیق فضايل اخلاقى و ارزشها در قرآن تحقیق, فضايل, اخلاقى, و, ارزشها, در, قرآن فضايل اخلاقى و ارزشها در قرآن
1- تسليم محض خدا
وَ قُومُوا لِلَّهِ قَانِتِينَ(1).
و مطيعانه براى خدا قيام كنيد.
إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتاً لِلَّهِ حَنِيفاً وَ لَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ(2).
ابراهيم، بزرگوار مردى كه [به تنهايى] يك امت بود، مطيع فرمان خدا و صاحب دين حنيف و از مشركان نبود.
فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّهُ(3).
پس زنان شايسته، فرمانبردارند و در غيبت شوهر، عفيفند و فرمان خدا را نگاه مىدارند.
وَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْقَانِتِينَ وَ الْقَانِتَاتِ … لَهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْراً عَظِيماً(4).
مردان مؤمن و زنان مؤمن، مردان اهل طاعت و زنان اهل طاعت،… (خداوند) براى آنان آمرزش ومزدى بزرگ آماده كرده است.
أَلصَّابِرِينَ وَ الصَّادِقِينَ وَالْقَانِتِينَ وَ الْمُنْفِقِينَ و الْمُسْتَغْفِرِينَ بِالْأَسْحَارِ(5).
شكيبايان و راستگويان و فرمانبرداران و انفاق كنندگان وآنان كه در سحرگاهان آمرزش مىطلبند.
وَ مَنْ يَقْنُتْ مِنْكُنَّ لِلَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ تَعْمَلْ صَالِحاً نُؤْتِهَآ أَجْرَهَا مَرَّتَيْنِ(6).
هر كس از شما كه مطيع خدا و پيامبرش شود و كار شايسته كند، دوبار به او پاداش دهيم.
يَآ أَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِى اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرينَ(7).
اى كسانى كه ايمان آوردهايد، هر كه از شما از دينش باز گردد، چه باك، زود باشد كه خدا مردمى را بياورد كه دوستشان بدارد و آنان نيز خدا را دوست بدارند. آنان در برابر مؤمنان فروتنند و در برابر كافران سركش.
قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ هُمْ فِى صَلاَتِهِمْ خَاشِعُونَ(8).
به تحقيق مؤمنان رستگار شدند، آنان كه در نمازشان خشوع مىورزند.
وَ الْخَاشِعِينَ وَ الْخَاشِعَاتِ وَ الْمُتَصَّدِّقِينَ وَ الْمُتَصَدِّقَاتِ… لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْراً عَظِيماً(9).
مردان شكيبا و زنان شكيبا و مردان خدا ترس و زنان خدا ترس…، براى آنان آمرزش و پاداشىبزرگ (از سوى خدا) در نظر گرفته شده است.
إِنَّمَا تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَ خَشِىَ الرَّحْمَنَ بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ كَرِيمٍ(10).
تنها، تو كسى را بيم مىدهى كه از قرآن پيروى كند و از خداى رحمان در پنهانى بترسد، چنين كسى را به آمرزش و مزدى گران مژده بده.
فَلاَ تَخْشَوُا النَّاسَ وَ اخْشَوْنِ وَ لاَ تَشْتَرُوا بَاياتِى ثَمَناً قَلِيلاً(11).
از مردم نترسيد. از من بترسيد و آيات مرا به بهاى اندك مفروشيد.
فَاللَّهُ أَحَقُّ أَنْ تَخْشَوْهُ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ(12).
اگر ايمان آورده باشيد، سزاوارتر است كه از خدا بترسيد و بس.
فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِى وَ لِأُتِمَّ نِعْمَتِى عَلَيْكُمْ وَ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ(13).
از ايشان مترسيد. از من بترسيد تا نعمت خويش بر شما تمام كنم، باشد كه هدايت شويد.
وَ مَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ يَخْشَ اللَّهَ وَ يَتَّقْهِ فَأُوْلَئِكَ هُمُ الْفَآئِزونَ(14).
و كسانى كه از خدا و پيامبرش اطاعت مىكنند و از خدا مىترسند و پرهيزگارى مىكنند، از رستگارانند.
أَلَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَ يَخْشَوْنَهُ وَ لَا يَخْشَوْنَ أَحَداً إِلَّا اللَّهَ وَ كَفَى بِاللَّهِ حَسِيباً(15).
كسانىكه پيامهاى خدا را مىرسانند و از او مىترسند و از هيچ كس ديگر نمىترسند، خدا براى حساب كردن اعمالشان كافى است.
إِنَّمَا يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ إِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ غَفُورٌ(16).
تنها دانشمندان از او مىترسند و خداوند پيروزمند آمرزنده است.
رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِكَ لِمَنْ خَشِىَ رَبَّهُ(17).
خداوند از آنها راضى و آنها از خدا راضىاند و اين حال كسى است كه از خدا بترسد.
2- فداكارى
وَ يُؤْثِرُونَ عَلى أَنْفِسِهمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ(18).
و ديگران را بر خويش ترجيح مىدهند، هر چند خود نيازمند باشند.
3- انفاق
الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِى السرَّآءِ والضرَّآءِ(19).
كسانى كه در توانگرى و تنگدستى انفاق مىكنند.
وَ أَنْفِقُوا خَيْراً لاَنْفُسِكُمْ(20).
و به سود خود از مالتان انفاق كنيد.