ریشه های این دیدگاه را در افکار فلاسفهای چون اپیکتتوس، شکسپیر و روانشناسانی نظیر آدلر، هورنای، سولیوان و فرانکل میتوان جستجو کرد.

اپیکتتوس میگوید علت آشفتگی انسانها، حوادث و رویدادهای محیطی نبوده بلکه نوع تفکری است که آنها نسبت به حوادث دارند.

شکسپیر میگوید هیچ چیز خوب و بدی وجود ندارد. نوع تفکری که انسانها اختیار میکنند، خوب یا بد را میسازد.

آنچه به شکل گیری رویکرد شناختی سرعت بخشید، ناتوانی مدل رفتاری در تبیین برخی از نابهنجاری های روانی و رفتاری در انسانها بود.

پرلز در نظریه گشتالتی شخصیت، بیشتر بر آگاهی و رابطه ها با خود و دیگران تاکید میکند.

در این نظریه به رابطه افراد با دیگران و اشیایی توجه شده که تاثیری بیواسطه بر وی دارند مانند مرزهای افراد، محیط

و عمق تماس خود با خودش و دیگران، آگاهی فرد از خود و محیط اطراف از طریق حواس، احساسات ناخوشایند و

هیجانات.

در این نظریه، تماس با خود و دیگران و آگاهی از خود و دیگران در زمان حال، مهمتر است تا گذشته و آینده.

هیچ چیز وجود ندارد مگر اینجا و اکنون. اکنون، حاضر بوده و در میان میدان روانی فرد قرار دارد.

معنا درمانی بعنوان سومین مکتب رواندرمانی وینی، بعد از روانکاوی فروید و روانشناسی فردی آدلر شناخته میشود.

این نظریه بر 3 مبنای فلسفی، روانشناختی و معنوی استوار است.

ریشه فلسفی آن را باید در هستی گرایی و پدیدارشناسی یافت.

ریشه روانشناختی آن را در روانکاوی و روانشناسی فردی میتوان یافت.

ریشه معنوی آن را در نگاه مسئولانه به انسان بعنوان یک مخلوق معنوی و متعالی میتوان یافت.

این شیوه بر پایه روانشناسی وجودی و انسانگرایانه که فطرت و تمایلات ذاتی انسان را توصیف میکند، محیط مناسبیرا برای شکوفایی تواناییها و استعدادهای درمانجو فراهم میکند.

این روش جدید به گونه های زیر معرفی شده است: درمان غیر مستقیم، رابطه درمانی، درمان مراجع محور، درمان شخصمحور رویکرد شخص محور به حوزه هایی غیر از حوزه درمان تخصصی اشاره میکند مانند آموزش و پرورش، امور پرورشی، کارگروه ها، شوراهای حل اختلاف و سازمانهای مشورتی.

فروید در سال 1856 در شهر فرایبرگ در ایالت مراویای اتریش بدنیا آمد.

دیدگاه بروک مبنی بر آنکه انسان را همچون نظام زیستی و پویا تصور کرده که اصل بقای انرژی بر آن حاکم است، مبنای دیدگاه پویای فروید از کنش روانشناختی را تشکیل میدهد.

تخلیه هیجانی به حالتی گفته میشود که فرد در حالت خلسه هیپنوتیزم، رویاها و تجربیات گذشته خود را شرح میدهد.

طبق کتاب بروئر و فروید، هر اختلال هیستری نتیجه یک ضربه روانی شدید بوده که باعث میشود فرد، درک خود را از دنیای واقعی پیرامون خود از دست بدهد.

از دیدگاه فروید، سرکوب کردن یک انگیزه نیرومند، به ضربه روانی شدید منجر شده و نشانگان روانی، جانشین انگیزه های سرکوب شده میشوند.