درابست زدن یکی از فنون آموزشی الگویی ساختن گرایی است .منظور از داربست زدن کمک به یادگیرندگان است که به اهدافی دست پیدا کنند که به تنهایی قادر به دستیبابی به آن ها نیستند برای مثال یک والد ممکن است دست کودکش را بگیرد تا بتواند نوشتن را تمرین کند،

درابست زدن فرایندی است که طی آن یک کودک قادر م شود یک مسئله را حل کند یا اینکه به هدفی برسد که خارج از محدوده ی توانایی های او به تنهایی است.

پیش سازمان دهنده فنی است برخاسته از نطریه یادگیری معنی دار کلامی آزوبل (1968).در این نظریه ،مطالب در شرایطی به شکل معنی دار در ذهن دانش آموزان ثبت می شوندکه با آموخته های قبلی پیود برقرار کنند.اگر دانش آموز نتواند از دانش قبلی خود مطلبی را برای ربط دادن موضوعات جدید بیابد،یادگیری او درنهایت طوطی وار خواهد بود.روش آموزشی پیش سازمان دهند سعی دارد این فرایند را تسهیل نماید یعنی معلم آموزش خود را به گونه ای آغاز کند که مفاهیم قبلی دانش آموزان که با درس جدید مرتبط اند،پیش از ارائه مطالب بازیابی شوند.