تحقیق مدل های تبیینی معاصر برای اختلال اضطراب فراگیر (GAD) تحقیق مدل های تبیینی معاصر برای اختلال اضطراب فراگیر (GAD),مقاله مدل های تبیینی معاصر برای اختلال اضطراب فراگیر (GAD),ماهیت اختلال اضطراب فراگیر,تشخیص افتراقی نگرانی و GAD از سایر افکار مزاحم و اختلالات
فهرست مطالب
ماهیت اختلال اضطراب فراگیر
اختلالات همایند (همبود) با GAD
تشخیص افتراقی نگرانی و GAD از سایر افکار مزاحم و اختلالات
مدل¬های همایندی مرضی
مدل استقلال (Independence Model)
مدل علت مشترک (Common Cause Model)
مدل پیوستاری/ ساب¬کلینیکی (Spectrum/Subclinical Model)
مدل¬های پیش¬آمادگی/ آسیب¬پذیری (Predisposition/Vulnerability Models)
مدل¬های عارضه/زخم (Complication/Scar Models)
مدل پاتوپلاستی/تشدید (Pathoplasty/Exacerbation Model)
مدل¬های روانی¬زیستی (Psychobiological Models)
تمایز اضطراب و افسردگی
1- تحلیل¬های مبتنی بر مقیاس
2- تحلیل¬های مبتنی بر علامت
3- تحلیل¬های مبتنی بر اختلال
4- بررسی علایم اختصاصی اختلالات (مدل چهار بخشی واتسون)
مدل¬های تبیینی معاصر برای GAD
مدل اجتناب از نگرانی بورکووک (AMW)
مدل فراشناختی ولز (MCM)
مدل عدم¬تحمل بلاتکلیفی داگاس (IUM)
مدل بدتنظیمی هیجانی منین (EDM)
مدل مبتنی بر پذیرش (ABM) رومر و اورسیلو
مدل خلق-به مثابه¬ی-درونداد برای تداوم نگرانی (MAIMPW)
مقایسه¬ی مدلهای تبیینی GAD
مدل یکپارچه¬ی بارلو
منابع
ماهیت اختلال اضطراب فراگیر
اختلال اضطراب فراگیر (GAD)، اختلال رایج و ناتوان کننده¬ای است که به دلیل گسترش و شیوع آن در میان تمام سنین، به عنوان بیماری قرن شناخته شده است. نگرانی غیرقابل کنترل، برجسته¬ترین و اصلی¬ترین ویژگی در این اختلال است که اغلب، مسایل مختلف روزمره را دربر می¬گیرد و در اکثر اوقات روز تجربه می¬شود. GAD برای نخستین بار در DSM-III (1980) تعریف شد. برای انطباق با معیارهای تشخیصی اصلی DSM-III، بیماران مضطرب باید نشانه¬هایی (که دست کم یک ماه به درازا بکشد) از سه دسته از این چهار دسته علایم را دارا باشند: 1) تنش حرکتی؛ 2) بیش¬فعالی؛ 3) انتظار بیمناکانه (که بصورت اضطراب، نگرانی، ترس، نشخوار فکری، و پیش¬بینی و انتظار بدبختی برای خود و دیگران تعریف می¬شود)؛ و 4) گوش بزنگی و پیگردی . ویژگی¬های این اختلال در سال 1987 مورد تجدید نظر قرار گرفت و نگرانی ویژگی غالب شد (DSM0III-R، 1987)، و این تجدیدنظر تا کنون نیز حفظ شده است. ویژگی اصلی GAD عبارت است از «اضطراب و نگرانی بیش از حد (انتظار بیمناکانه) درباره¬ی شماری از رخدادها و فعالیت¬ها (نظیر، عملکرد شغلی یا تحصیلی) که فرد بیشتر روزها آن را تجربه کند و دست کم برای 6 ماه ادامه یابد». ویژگی¬های تشخیصی دیگر شامل سه علامت از شش علامت شناختی، عاطفی، یا جسمی می¬شود: 1) بیقراری، احساس دلواپسی یا عصبی بودن ؛ 2) زود خسته شدن؛ 3) اشکال در تمرکز یا خالی شدن ذهن؛ 4) تحریک پذیری؛ 5) تنش عضلانی؛ 6) اختلال خواب.
همان طور که انتظار می¬رود، شروع GAD در قیاس با اختلال-هایی نظیر وحشت¬زدگی، تدریجی است. سن متوسط کسانی که برای درمان مراجعه می¬کنند، 39 سال است و رپی خاطر نشان می¬سازد که میانگین شروع (حدود 16 سال) و مراجعه به درمانگاه تقریبا 25 سال است. این احتمال وجود دارد که GAD در بزرگسالی نشان دهنده¬ی نوعی آمادگی درازمدت برای اضطراب، یا تمایل به نگرانی باشد که شاید از کودکی وجود داشته است. دوام GAD برای فهم ماهیت آن حائز اهمیت است. بین 60% تا 80% از بیماران گزارش می¬کنند که در تمام عمرشان نگران یا مضطرب بوده¬اند که این خود نشان دهنده¬ی میزان همیشه بالای اضطراب صفتی است. در حقیقت، خود بیماران، اضراب و نگرانی را به صورت یک ویژگی ثابت شخصیتی قلمداد می¬کنند (کلارک و فربورن، 1997).